Tot nu toe verliep alles redelijk soepeltjes. Maar de installatie van de airco is uiteindelijk toch wel een nachtmerrie geworden.
Bij aanschaf waren wij al aan het twijfelen om deze te laten installeren door een bedrijf, maar ik had een kennis welke wel eens vaker een airco had geïnstalleerd in of op een (camper)bus en daarom toch besloten dit samen met hem te gaan doen. Voor de airco moest er een flink gat gemaakt worden in het dak. Een heel klein technisch stukje: in de bus zitten over de breedte een aantal ‘’spanten’’ welke zorgen voor de stevigheid van het dak. Om de airco op de gewenste plek te hebben zou een van deze spanten doorgezaagd moeten worden. In overleg met de kennis besloten we dat één spant minder geen probleem zou moeten zijn. Dus de zaag erin gezet, de randen netjes afgewerkt, de airco van 45 kilo het dak op getild en klaar is kees… dachten we..
Bij thuiskomst een emmer water over het dak gegooid om te kijken of alles waterdicht was en dit bleek dus niet zo niet zijn. Het water liep aan alle kanten rondom de airco naar binnen. In overleg met de kennis een paar dagen later de airco van het dak gehaald en de geribbelde goten op het dak rondom de airco opgevuld. We waren ervan overtuigd dat dit het probleem was en het water door de goten onder het afsluitrubber naar binnen sijpelde. Na weer een kleine controle thuis leek het droog te blijven. Probleem opgelost! Dachten we…
Een aantal dagen later ging het wat regenen. Toen we de deur van de bus open trokken.. flinke plassen op de grond. Nee hè! Dat meen je niet, nog niet opgelost. Op dit punt begon ik die airco al aardig beu te raken. De airco zelf weer los gemaakt nog wat opvul werk gedaan en met kit in de weer om elk mogelijke gaatje op te vullen. Hopen op het beste.. Bij controle met een emmer water bleef het droog dus voorzichtig enthousiast ging ik er vanuit dat het nu toch echt wel opgelost was…
Later die week ging het flink regenen. Ik trok de deur van de bus open en weer lagen er allemaal kleine plasjes water. We konden wel janken ondertussen. Deze keer hadden we de hoop dat we het zelf konden oplossen opgegeven. Na contact met de kennis en nadat ik was langs geweest bij een aantal bedrijven welke airco’s installeren op soort gelijke bussen, was de conclusie dat we een grote fout gemaakt hadden door de versteviging-spant door te zagen. Door het gewicht van de airco ging het metaal een beetje doorhangen en als het dan regent loopt al het water naar deze plek en druppelt het dus langs de airco naar binnen. Daarnaast gaf één van de bedrijven aan dat op deze manier vroeg of laat het dak wel eens zou kunnen gaan scheuren. Geen van de bedrijven waar we in eerste instantie langs geweest zijn zagen het zitten om dit op te lossen of wisten überhaupt niet hoe dit nog opgelost kon worden.
Ondertussen gingen er bij ons beide regelmatig gedachten op spelen als: kan dit überhaupt ooit nog goed komen of is dit einde verhaal van het project. Zeker omdat ook verschillende bedrijven zeiden dat dit toch echt wel een groot probleem was.
Ondertussen hadden we wel een alternatief bedacht, namelijk i.p.v. de airco een groot dakraam installeren. Deze zou namelijk een fractie wegen van het gewicht van de airco en daardoor dachten we dat dit wel moest lukken. Ik had de peperdure airco ondertussen al op marktplaats gezet om te kijken of we deze hopelijk nog zouden kunnen verkopen. Demi wilde de airco iets minder snel opgeven dan ik. Na wat rondbellen in de omgeving werden we gewezen op een bedrijf welke carrosserie werkzaamheden deed aan vrachtwagens met ingewikkelde stellages. Hier vestigden we onze laatste hoop op.
In de tussentijd lag het project al een paar maanden voor een groot gedeelte stil omdat alles eerst waterdicht moest zijn voor we verder konden. Na de bouwvak konen we terecht bij het carrosseriebedrijf. Hier was iemand die ons graag wilde helpen en ondanks dat het geen makkelijke klus zou zijn, zag hij er een mooie uitdaging in en durfde hij wel te zeggen dat het toch helemaal goed zou komen. Onze reddende engel! Ongeveer een week later mocht ik de bus weer ophalen. Het technische verhaal even achterwege gelaten: het dak rondom de airco was flink verstevigd doordat hij een metalen frame rondom heeft gemaakt en deze heeft vast weten te zetten.
Ondanks dat bleef de eerste grote regenbui toch nog even spannend, maar ook toen bleef alles keurig droog. Nu konden we echt vol goede moed weer verder!
Reactie plaatsen
Reacties