Hikes Parco Nazionale delle Foreste Casentinesi

Nadat we geïnstalleerd waren op de camperplaats in het Parco Nazionale delle Foreste Casentinesi, trokken we onze wandelkleding en schoenen aan en vertrokken we voor een kort rondje. Het was namelijk al eind de middag en we wilden natuurlijk wel voor het donker weer terug zijn bij de bus.

Zoals Demi al kort beschreef op dag 5 van de rondreis in het blog. was ik een beetje eigenwijs en dacht ik dat één van de bordjes aangaf dat de wandelroute naar rechts zou gaan. Na ruim 10 minuten lopen werd het pad steeds smaller en de begroeiing van de bomen en bossen steeds dichter tot uiteindelijk het pad helemaal verdween. Met frisse tegenzin toch maar toegeven dat Demi gelijk had en het bordje dus rechtdoor aan gaf in plaats van rechts. 
Dit was goed begaanbaar wandelpad en na ongeveer 20 minuten kwamen wij bij een aantal mooie uitzichtpunten. We begonnen de wandeling op ongeveer een hoogte van 1500 meter. Af en toe ging het wat naar beneden en vervolgens weer omhoog maar we bleven rondom de 1500 meter hoogte lopen. Vanaf de uitzichtpunten was het uitzicht geweldig. We konen heel ver kijken en het gebied was enorm groen. Bij dit eerste uitzichtpunt pakte ik de drone om wat mooie beelden te maken. Het werd nog even spannend omdat ik de drone de lucht in moest laten tussen een aantal bomen door. Vooral bij het terug laten komen en het landen ging dit maar net goed.
Hierna vervolgende we onze wandeling zonder dat we van te voren precies wisten tot waar we zouden lopen. Na ongeveer een uur waren we van plan om op het gemak om te draaien en terug te gaan. Op de valreep zagen we een bordje staan met een naam erop en daarbij 8 minuten. We besloten daar nog even te kijken en dan terug te gaan. Dit bleek echt een geweldig uitzicht punt te zijn. Op de rand van de afgerond hadden we weer een heel mooi zicht op het grote groene gebied. Uiteraard ook hier de drone tevoorschijn gehaald om een aantal mooie beelden te maken. Deze zijn te zien op onze Instagram en (binnenkort) in de after-movie. 
De zelfde weg als we er waren gekomen liepen we ook weer terug naar de bus, het was ondertussen al aardig gaan schemeren dus precies oprijd terug na alles bij elkaar 2 uur en 17 minuten lopen en dronen :) Wat ons opviel is dat het een heel rustig gebied is. We hebben één andere wandelaar gezien en verder helemaal niemand.

In de avond liep ik nog een heel klein stukje met de honden maar het was zo donker dat je echt geen hand voor ogen zag. Wat mooi was - doordat er geen lichtvervuiling was - is dat er heel veel sterren te zien waren. Ondanks dat ik niet bang ben in het donker was het mede door de huilende wolven op de achtergrond toch wel een beetje spannend dus ik ben na een paar minuten weer omgedraaid om warm in de bus te gaan liggen.

De volgende ochtend trokken we na het ontbijt onze wandelschoenen weer aan en zijn we een iets langere wandeling gaan doen. We hadden de dag ervoor al een aantal bordjes gezien en liepen een gedeelte van de zelfde route als gister om uiteindelijk een afslag te maken om op een andere route te komen. Het begon goed maar al snel ging het behoorlijk stijl naar beneden. Zo stijl dat we af en toe weggleden. We hadden een vermoeden dat we de zelfde route terug zouden moeten lopen dus na ruim 30 minuten stijl naar beneden lopen door de bospaadjes begonnen we hier ook al een beetje tegenop te zien.

Uiteindelijk bereikte we na ongeveer een uur een uitzichtpunt. Het was vandaag een stuk minder helder dan gister en daardoor de uitzichten ook iets minder indrukwekkend. En door de hoogte, mist en bewolking ook vrij koud. Wel blij dat ik gister de drone heb gebruikt toen het helder weer was.
De kou was er al snel af toen we dus inderdaad dezelfde route naar boven moesten lopen als we naar beneden waren gekomen. Toen we naar beneden liepen zeiden we tegen elkaar ''naar beneden lopen is toch ook niet zo fijn, misschien is naar boven zelfs wel beter''. 
Na 5 minuten stijl omhoog lopen kwamen we er achter dat die gedachten in elk geval niet klopte.. Het was echt een flinke klim en we hadden regelmatig even een korte pauze nodig om op adem te komen. Een week voor de vakantie hadden we beide corona, waar vooral Demi best wat last van had. De conditie was dus ook even niet meer wat het geweest was.

Nadat het klim gedeelte in ongeveer een half uur hadden gedaan werd het gelukkig weer vlak en liepen we soepeltjes richting de bus. Aan het einde van de wandeling zagen we op een kleine 10 meter afstand een flink hert welke even later nog een keer met een flinke snelheid voor  ons het wandelpad over rende en sprong.

Alles bij elkaar liepen we 8.46 kilometer in 2 uur en 53 minuten inclusief pauzes.